Genç bir çift, şehrin en güzel mağazalarından birine girer.
Genç karı koca; masaların üzerinde bulunan,
tavana asılmış veya gelişi güzel vitrinlere atılmış
çeşitli renkli oyuncakları incelemektedirler.
Bunlar arasında, ağlayan veya gülen bebekler de vardı.
Ayrıca; elektrikli oyuncaklar, pizza ve pasta pişirmeye yarayan minyatür mutfaklar da bulunuyordu.
Yanlarına sevimli bir satış elemanı kızcağız yaklaşana
kadar bir türlü karar veremediler.
Karısı satış elemanına:
“Bizim çok küçük bir kızımız var.
Ancak biz, bütün gün ve bazen akşamları da evde bulunmuyoruz .” dedi.
Kocası:
“Küçük kızımız pek az gülümseyen bir çocuk ” diye ilave etti.
Karısı:
“Bizim evde olmadığımız zamanlarda da onu mutlu edebilecek bir şey arıyoruz” diye araya girdi. ve “Yani, yalnız kaldığında da onu mutlu edebilecek bir şey.” diye ekledi.
Genç satış elemanı tatlı bir gülümseme ile:
“Ancak biz aile sevgisi satmıyoruz ki!”